„Piąty zimowy spacer ornitologiczny nad jeziorem Myczkowskim” za nami. Spotkanie jak zawsze zresztą, obfitowało w mnóstwo estetycznych doznań i dobrej zabawy. Myczkowce przywitały nas bardzo przyjazną aurą – bez deszczu i wiatru z temperaturą + 3 st. C. Punktualnie o 8.00 na zbiórce nad zaporą stawiliśmy się w składzie : Tymoteusz Mazurkiewicz, Wojtek Guzik, Danieleks Krosno, Karina Ciepichał (z bardzo miłymi i sympatycznymi rodzicami), Piotr Pasterski, Piotr Kunowski, Ryszard Dworak, Sławomir Kuczmarski, Adam Kut, Tomasz Krzysztyński i piszący ten tekst :)

Po uroczystym przywitaniu (czytaj: przytulanie na misia), wręczeniu grupowych kalendarzy, OTOP-owskich folderów i zawarciu nowych znajomości, wyruszyliśmy w trasę biegnącą częściowo droga asfaltową w kierunku Bóbrki a w dużej części malowniczym brzegiem jeziora Myczkowskiego. Ptaki wodne bo to one są zawsze główną atrakcją naszych corocznch spacerów jak zawsze nie zawiodły. Mieliśmy przyjemność obserwować: 515 łabędzi niemych (w ub.roku 178), 19 łabędzi krzykliwych, ok.150 kormoranów, duże stada gągołów, świstunów i cyraneczek oraz: bielaczki, nurogęsi, krzyżówki, czernice, głowienki, krakwy, perkozki, łyski, czaple białe, mewy białogłowe, gęgawę. Z pozostałych nasz spacer umilały: krzyżodzioby świerkowe, grubodzioby, raniuszki, mysikróliki, bogatki, sikory ubogie, czarnogłówki, modraszki, sosnówki, pełzacze leśne, kowaliki, dzięcioły duże, dzięcioł średni, czeczotki, szczygły, trznadle, strzyżyki, kruki, myszołowy, jastrząb, kwiczoły, sierpówki, sroki, sójki i gołębie miejskie (ogółem: 42 gatunki).

Po przemaszerowaniu 9 km pożegnaliśmy jezioro Myczkowskie przy pogodzie, która za NAMI nieśmiało zapłakała. Tak jak tradycyjnie już spotykamy się na Myczkowcach w ostatnią sobotę przed Wigilią, tak tradycyjnie też po spacerze zawitaliśmy do cukierni Słodki Domek w Lesku. Przy kawie z 4 stron świata i pysznym ciastku snuliśmy plany na nadchodzący 2019 rok (a bedzie się działo), wspominaliśmy nasze minione wyprawy oraz śmialiśmy się z kawałów opowiadanych przez Tymka i Wojtka. Żegnając się i składając sobie wzajemnie życzenia świąteczne już tęskniliśmy wybiegając myślami do naszego najbliższego grupowego spotkania. :)

Krzysztof Paryś